Introductie Cato
Hallo hier Kwint weer……(ik begrijp inmiddels waarom Ohio het schrijven van verhaaltjes zo leuk vond).
Ten eerste wil ik jullie, samen met alle OH’s, allemaal van harte bedanken voor alle hartverwarmende mailtjes en berichten, die we hebben ontvangen naar aanleiding van het overlijden van Ohio! In één woord ONTROEREND!
Vervolgens heb ik, ondanks de leegte die Ohio achterlaat ook blij nieuws!
Wat is namelijk het geval!! Net als alle andere alpaca’s, ben ook ik een echt kuddedier en is het voor mij moeilijk om het alleen te redden! In het ergste geval kunnen wij alpaca’s zelfs gewoon wegkwijnen van eenzaamheid. Om dit te voorkomen, vonden alle OH’s het dus van het allergrootste belang om als de wiedeweerga voor nieuw gezelschap voor mij te zorgen. En, zoals veel hondenuitlaters en Jeugdspeelparkbezoekers ook al hebben gezien, is dit inmiddels op zeer korte termijn gelukt!
Er is een vriendinnetje voor mij gekomen! Bij de Heerjansdamse Zorgboerderij Horses&Co, die op het Jeugdspeelpark ook een locatie heeft, hadden ze 3 alpaca’s, waarvan ze er één wel voor mij ter beschikking wilden stellen. Het is een merrie (net als bij paarden hebben we het bij alpaca’s ook over een “hengst”, “merrie” en “ruin” (een zeg maar “je weet wel hengst”, zoals ik ben)! Mijn nieuwe vriendin heet Cato en ik ben heel blij met haar. Ze moet nog wel behoorlijk wennen aan al die drukte in het Jeugdspeelpark en aan al de passerende honden langs ons weitje hoor!
Ik kan me dat goed voorstellen. In Heerjansdam heeft ze namelijk een rustig, teruggetrokken leventje kunnen leiden zo middenin de polder. Zo’n omschakeling is dan ook best wel ingrijpend.
Ten eerste moest ze enorm aan het halster (zo heet dat tuigje voor ons koppie) wennen. Inmiddels hebben we al de nodige keren rondjes door het Jeugdspeelpark gelopen, waar ze eigenlijk in alles wel iets engs ziet. Een gewone parasolvoet, een picknicktafel, de kabelbaan of de schommels….alles is nieuw en hartstikke spannend. Ik doe in ieder geval m’n stinkende best om haar zo veel mogelijk op haar gemak te stellen. Gelukkig vind ze een lekker zandbad nemen net zo leuk als ik en die zandbaden zijn op die rondjes door het Jeugdspeelpark dan ook maar zat voor handen.
Zodra ik weer meer nieuws te melden heb, zal ik weer in de pen klimmen. Het is me inmiddels opgevallen dat als ik aan Ohio denk de woorden als vanzelf op papier komen! Ik zal nog heel veel aan hem en onze avonturen denken, waardoor het met de inspiratie voor m’n verhaaltjes wel snor zal zitten!